Warto jednak nie zwlekać do „ostatniej minuty” z wezwaniem księdza, lecz zatroszczyć się o to, by chory mógł ten sakrament przyjąć świadomie (zazwyczaj ten sakrament powinna poprzedzać spowiedź święta).

Pamiętajmy, że sakrament namaszczenia chorych (podobnie, jak wszystkie inne sakramenty) jest sakramentem dla żywych, i że jest to sakrament umocnienia i uzdrowienia przede wszystkim na duszy i jeśli jest wolą Boga – także na ciele.

Sakramentu tego udziela się osobom chorym, udającym się na operację, będącym w podeszłym wieku, a także w ostatniej godzinie życia.

Co przygotować?
– krzyż,
– zapaloną świecę,
Najważniejsze jest jednak, aby domownicy i osoby towarzyszące chorej osobie przygotowały się duchowo i wraz z księdzem towarzyszyły jej swoją modlitwą.